
Kendini aşırı derecede yavan, yorgun, kırılgan, çökkün, kafası karışık, suskun, dizginlenmiş ve heyecansız hissediyorsan...
Kendi temponda ısrar etmeyip, çekiniyorsan, kendini yenilemekten uzaklaşmış, kendini açığa vurmaktan korkuyorsan...
Kendini korkmuş, zayıf, esinsiz, cansız, ruhsuz, anlamsız, utangaç, sürekli kızgın, hafifmeşrep, sıkışıp kalmış, yaratıcılıktan uzak, bastırılmış hissediyorsan...
Kendini güçsüz, sürekli kuşku içinde, sarsak, tıkanmış, bir işin sonunu getiremez, yaratıcı hayatını başkalarına teslim eden, eş, iş ya da arkadaş seçiminde hayatın altını oyan tercihler yapan biri olarak hissediyorsan...
Otorite önünde siniyorsan,.. karşı koymaktan, sesini yükselterek karşı çıkarak konuşmaktan korkuyorsan,ya da çok kolay uzlaşmacı ya da nazik biri olmaktan...
Kendini aşırı koruyucu, uyuşuk, belirsiz, mütereddit, kişiliğine uygun adımlar atamayan ya da sınırlar koyamayan biri olarak hissediyorsan... Bir yolculuğa çıkmaktan, bir başkasına bakmaktan, koşmaya devam etmekten, durmaktan, yavaşlamaktan korkuyorsan...
Tüm bu duygu tonlu belirtiler içindeki içgüdüsel doğanla, vahşi güçle bağlantının koptuğuna dair belirtilerdir…
Kaynak: Kurtlarla Koşan Kadınlar 💫