Vahşi kadın arketipi💫

Şahane bir eşzamanlılık yaşadım… Arkadaşımla KKK (Kurtlarla Koşan Kadınlar💫) okumaları yapmaya karar vermiştik, ancak iki haftadır gün konusunda uyuşamamıştık… en son geçtiğimiz cumartesi olsun diye kararlaştırdık… her buluşmada 5 sayfa okuyacaktık…

O cumartesi sabahı uyandığımda acaba facebook’ da KKK grupları var mıdır diye aklıma bir fikir geldi ve araştırmaya başladım… sonra karşıma daha yeni kurulmuş bir KKK okuma grubu çıktı, nasıl güzel bir eşzamanlılıktı… onlar da, tam o gün akşam ilk kez toplanacaklardı…

Grubu kuran kişi şöyle güzel bir şart koşmuştu; istediğimiz herhangi bir yardım derneğine 50 liralık bağış yapma… harika!… Bu toplantı başka güzel şeylere de vesile olacaktı… çok heyecanlanmıştım… hemen grup yöneticisine mesaj attım katılmak için… iki arkadaşıma da haber verdim…

O gün kararlaştırdığımız gibi gün içerisinde, arkadaşımla buluşup okumamızı yaptık… akşam da grupla bir araya geldik, tam 21 kadın…

İlk toplantıda vahşi kadın arketipi üzerinde duruldu… Vahşi deyince saldırganlık anlaşılmamalı… Vahşiden kasıt, içimizdeki içgüdüsel doğa, doğal ruh… Bu arketip, kadınların doğuştan gelen en temel doğası, özlerinde var olan doğası…

Şiir sanatında vahşi kadın, evrenin yedi okyanusu, uzak orman, dost olarak tanımlanmış… ona akıllı doğa, bilge de denir… sezgileri, içgüdüleri güçlü olan, bilen… hisseden… ruhsal anne… Vahşi kadın dost; yoldan çıkana, yolunu kaybedene, bir bilgiye ihtiyaç duyana, çözülecek sırrı olana…

İlk buluşmada bende kalanlar:

– genel psikolojinin vahşi kadın arketipiyle çok ilgilenmemesi, eril bakışı…

-kadınlardan herşey olmaları beklenmesi…

– kadınların başkalarını memnun etmeye yönelik doğaları…

– ikinci dünya savaşından sonra kadınların çocuksulaştırılıp, mal muamelesi görmeleri… ancak kabul görmese de, bazı kadınların yazdıkları ya da yaptıkları ile hep ışıldamaları…

– kadınların aslında pek çok beceri ve donanıma sahip olması…

– cici, hanım hanımcık, uslu olmanın toplum tarafından istenen kadın modeli olması (bu hanım hanımcık lafı beni altan alta rahatsız etmiştir hep)… o korseli edepli kız hallerinin kadınların içlerine çok derinden işlemesi… kuyrukları birazcık çıksa hemen geri çekmeleri…

– ancak vahşi kadının, ne kadar bastırılırsa  bastırılsın bir yerden kafasını mutlaka çıkarması…

İlk okumalardan sonra şu hislere kapıldım… toplantıdan önce çalışmak… okurken bi durmak… gözleri kapayıp bi düşünmek… sözcüklerin sadece zihnime değil, ruhuma akmasına izin vermek… içeriye bakma ihtiyacı duydum… okuduğum sözcükler ruhumun derinliklerinde nereye dokunacaktı ya da canlanacak bir anı var mıydı!.. bunları yoklama isteği… Yazarak çalışmak sonra grupla bir araya gelmek, bu kitabı anlayıp, hissedebilmek için daha faydalı olacaktı…

Hissediyorum, bu yolculuk bir uyanış ve erginleşme sağlayacak… derin kazılar yapacağız ruhumuzun katmanlarına doğru… bu bir keşif… İçimdeki o vahşi kadına yer açacağım… onun için bir duygu ve düşünce alanı yaratacağım…

O gün 21 kadınla bir araya gelmemiz tesadüf değildi… evrendeki hiçbir şeyin tesadüf olmaması gibi… Her ne oluyorsa, öyle olması gerektiği için oluyordur… Bu bir şifa çemberi… yaralarından yaradana doğru yol alacak kadınların, içlerinde yatan o derin güçle buluşması…💫🧚‍♀️