Bozuldum diyebilmek

Benim hayatımın devrimidir bozuldum diyebilmek… 36 yaşına kadar hiç diyememişim, hep alttan alınır görünmüşüm, sorun değil demişim… karşı tarafa gerçek hislerimi açıklamamışım, iyi ve anlayışlı insan olucam diye… Aslında bu çok güzel bir maske… O zaman ki düşüncelerime göre ayıp olur, ilişki bozulur ya da olgun insan hoşgörür diye inanmışım… Oysa ne çok şeyi içimde birikirmişim…

O zamanlar yaşadığım bu farkındalıkla öyle güzel dönüşümler yaşadım ki… İlişkilerimde, gerçek beni ortaya koymaya başlamıştım güçlü bir şekilde… Niyetim bu olunca da, birçok yüzleşme yaşadım… Artık ben ‘sizin bu davranışınızdan hoşlanmadım ya da bozuldum’ diyebiliyordum… Bu karşı tarafa dur demekti… sınır koymaktı ilişkilere… Biraz sarssa da insanı, meğer nasıl güzel özgürleştirici, özgüven ve özsaygı kazandırıcı bir alanmış bu…