Durmak

Çok fazla onu yap bunu yap alanında durup kendimi sıkıştırmak istemiyorum. Ruhumun pusulasını takip etmek arzum… Birşeyleri yapmak zihnimden değil de ruhumun derinliklerinden aksın istiyorum… Hayatımdan -meli, -malı, gerekli ifadeleri de çıksın!… Böyle bir yaşam mümkün mü?

An’da kalmak, farketmek, hissetmek, daha da bi kalpten yaşamak niyetim… İçsel rehberliğimi takip etmek, ruhumun fısıltılarını daha çok duymak arzum…

Öyle öğretilmişiz ki, çok şey yaparsak iyi, çok çalışmak gerekli… Belki de bu sanayi devriminin etkileridir… İnsanlar çalışsın, hep üretsin, hep birşey yapsın…

Ya bazen de yapmasın!… Hareketsiz kalsın!… Hareketsizlik gerçekten ayaklarını uzatıp dinlenmek demek… Batılı insan için gerçekten çok zor birşey durmak, sessizlik ve dinginliğe yer vermek… Makine değil insanız biz! Kendimize dinlenmek için izin vermezsek yaptıklarımızın tadını nasıl çıkaracağız! Bu yüzden yogada da en önemli pozdur ceset pozisyonu… Bu dinlenme anları enerjinin, ilhamın bedenimize aktığı, kaynakla bağlantı kurduğumuz anlardır…. Çok kıymetlidir bu anlar, kendimize giden yoldur…