
Kadın biraz yırtıcı, gayet kendinden emin ve özgüveni çok yüksekti. Karizması vardı… 10 metre öteden kendini belli edenlerdendi, varlığı tüm salonu sarıyordu… Belli ki kişisel bütünlüğünü tamamlamıştı. Öyle incitirim, üzerim diye aldırmadan kendini cesurca ifade ediyordu. Sesi net ve iyi bir yükseklikteydi. Kızdığı zaman belli oluyordu, hiçbir duygusunu bastırmaya çalışmıyordu, olduğu gibi, kendiydi, özgündü ve de özgür!.. İlham veren bir hali vardı, etkileyiciydi… Hiç onaylanma ya da sevilme kaygısı taşımıyordu. Oturması, duruşu ve konuşmasında bir asalet vardı.
Kabuklarını kırıp içindeki cevheri ortaya çıkaranlardandı. Işığı vardı… Ne güzeldi parlamak, ne güzel kendin olmak, özgün olmak!
İçten, sıcacık bir gülüşü vardı, yapmacıklıktan uzak… Dikkatle dinliyor, dinlerken bedeni hafif öne doğru eğiliyordu, can vardı, canlılık vardı, enerji vardı… Güzel sorular soruyor, konuşmasından ince zekası kendini hemen belli ediyordu!
İşyerindeki odası da karakterini yansıtıyordu, ayrı bir dünyaydı adeta! Kimseninkine benzemiyordu, rengarenkti, eğlenceliydi, içindeki çocuğu yansıtıyordu! Alice harikalar diyarı gibiydi…
Kimseye eyvallahı da yoktu! Dobra dobra, neyse o! Kıvırmak yok, evirip çevirip birşeylere uydurmaya çalışmak yok… Sevmeyeni de elbet çoktu ama değerlerinden asla taviz vermiyordu. Öyle başkalarının söz, davranış ve tepkileriyle de kolay kolay modu düşmüyordu hatta tatlı tatlı, espriyle karışık bunlara şak diye cevap da veriyordu!
Kendine özgü bir kadındı o, tam ve bütün …💫🧚♀️